Μικρά παιδιά με όνειρα, στην αρχή ήμασταν μονοι Καθώς περνούσε ο καιρός, και μας μάθαινε η πόλη Έτσι κάτσαμε εκεί , να περνάμε την ώρα μας Νύχτες ξενύχτια και η ατελείωτη φόρα μας, Στην αρχή ήταν εντύπωση μου λάθος, έλεγα μέσα μου άλλος ένας βλάχος Όμως που να ξερα τι μου χε γραμμένο τότε η μοίρα Πως ένα χρόνο μετά θα αλλάζαμε χέρι χέρι τον αλτηρα Έτσι ξεκίνησε φίλε μου αυτή η πορεία κοινα ενδιαφέροντα και κοινή ιστορία Πως να μη δέσει η παρέα μας εκείνα τα χρόνια Φοιτηταριο, ποτάρες, γκόμενές και λυρικά τριζόνια Ήρθε το μπάσκετ, άλλο ένα κόλλημα Η πορτοκαλί θέα, η σουπερ γκομενα, Ώρες αμέτρητες να σκαμε το τόπι με την παρέα μας Είχαμε στιγμές, είχαμε τα ωραία μας Μετάλλια, πτυχία μεγάλη η προσπάθεια μας, Η πειθαρχία και τα κατορθώματα μας Ύστερα μπλεξίματα με τις γυναίκες της ζωής μας Σχέσεις που δοκιμάστηκε η αντοχή μας Περιστέρι Χαϊδάρι Καλαμάτα και Νίκαια, Δεν ήτανε ιδανικά μα ήταν δίκαια Μπορεί να είσαι μακρυά μου φιλαράκι μου καλό Όμως σε έχω συνεχώς μέσα στο άναρχο μου μυαλό