waz-up.! im bak-B frome land of promise Mindanao Philippine.!. Botima family Rhb. hindiii ko alam nah, ikaw pala ang etinadhana sa akin, para mahalin, pero ang kapalaran natin ai, na paka gulo kaya sana, maayos, na ang lahat ng ito. kaya, sumama kana sa akin, at wag kang bibitaw, dahil yan lang, ang tanging paraan, para di tayo magka hiwalayan, at umasa kat mag tiwala ka sa akin, mamahalin kita di kita iiwan, pangako yan, ikaw lang talagat wala ng ibah, dahil kung alam mo lang, matagal na akong hindi naka ramdam, dahil ang akala ko ai, wala na akong pakiramdam, kaya nong makita kita, para na akong kakaba-kaba, dahil ang puso koy tumataba nah, kumakalabog lalo na kapag ka usap ka, para na akong statwa, kaya mag tiwala ka, dahil mamahalin kita ng subra at wala ng ibah pah, hayaan na natin sila, kahit anuman ang isipin nila, ang mahalaga ai mag kasama tayong masaya, at nag mamahalan, na parang dagat at asin, na hinding hindi mag hihiwalay hanggang sa kamatayan at pangako ko yan dahil alam ko nah, etinadhana ka sa akin. hindiii ko alam nah, ikaw pala ang etinadhana sa akin para mahalin, pero ang kapalaran natin ai, na paka gulo kaya sana, maayos na ang lahat ng ito. Vers 2. kaya kagabi nong tayo pa ang mag katabi, na sabi ko sa sarili, wag sanang tumakbo, ang oras dhil sa, masaya akong kasama kat habang naka higa, hawak ko ang kamay mo, habang na ka higa ka sa dibdib kot sabay nag kwentohan, at nangako tayo sa isat isa nah, hinding hindi tayo mag hihiwalay, hanggat sa di natin namalayan nah, naka tulog na pala tayot kinabukasan ai, nagising na lang ako nah, wala ka na sa tabi kot nag tanong tanong, at my naka pag sabi na, my mga sasakyan raw na dumating, at sapilitan karaw nilang kinuha na kahit, my dala kang patalim, kaya di na ako ma palagay, isang araw pumonta sa kanilang bahay habang tinatanaw, wala akung magawa kundi mag hintay, dahil na inip akot binato sa bandang kwarto, kaya na kita akot nag isip kung pano maka alis, kya dali2 na kaming umalis pag dating nya sa akin, kaya. hindiii ko alam nah, ikaw pala ang etinadhana sa akin para mahalin, pero ang kapalaran natin ai, na paka gulo kaya sana, maayos na ang lahat ng ito. Vers 3. hito nat muling nag tanan, nag paka layo2 nah, para, di nila kaming mahanap, ng mga magulang nya, kaya nandito kami ngayon sa, ozamis city at dito na kaming namumuhay, hanggang sa nanganak sya, isang araw pumonta sa palingke, para mag tinda ng kamote, pag sapit ng gabi ng ako ai umowi, na my dalang kamote, ng biglang my nakita akong sasakyan, sa labas ng bahay, kaya dali2 akong nag lakad, pag pasok ko ng bahay, laking gulat kot masayang pasan2, ang anak namin, at biglang sinabi sa akin, ma upo kat my sasabihin kami sayo, kaya yon na ngat, tinanggap ako bilang ka pamilya nila, kaya balak nila sanang isama kami, dahil ayaw daw nilang mahirapan, ang ka isa isa nilang anak, kaya na sabi ko na lang, wag na po kayong mag alala, balang araw, bibisita po kami at kung gusto nyo, para di nyo masabing madamot ako sa pag mamahal ng minamahal nyo, kaya ang apo nyo na lang mona, ang dalhin nyo, kaya towang towa sila kasi, ang apo nila ai hindi nag alinlangan, na sumama sa kanila, kaya umalis na sila.