توی خیابونای شهرم قدم میزنم میخوام قدم بزنم اگه یکی جلو راهمو سد کنه دهنشو سرویس میکنم قدمام سنگین مث کوه دل رنجیدم مث پولاد محکمه ادامه میده به این زندگی هر چند به میل دلش نباشه چون ادامه ندادن جز کار این مرد نی دشمنی که میخواد از پشت بزنه رو امان نمیدم بالا و پاییین و چپ و راست دشمنامو میگام برا ذات بد بدم برا ذات خوب خوبم یاد گرفتم ندم فرصت تو این دنیا همه مدلشو دیدم خوبِ زشت دیدم بد خوشگل دیدم معتاد با مرام دیدم سالم بی حیا دیدم تو این دنیا که چشا قضاوت میکنن چطور برا تفکر دیگران زندگی‌کنم حضورمو هر جای این جهان هستی حس میکنم مهم اینه ترفندشو یاد بگیری پسر فرمون زندگی دست توهه