mãsãkit akiee. egira inãwã'an tã, na di ta thorogen, sa ka pamimikiran. masakit talaga kapag tayo ai iniwan, di ma ka tulog sa gabi, sa pagkat, sya ang laging laman, sa twing gabi, ma aalala mo na lang, ang mga, araw na inyong pinag samahan, na laging na ka ngiti kapag ako ang ka piling, habang nag lalakad sabay kinukolit, masaya kami sana ngunit, di kami ang e tinadhana, kaya, tanggapin na lang, dhil wla na tayong magagawa, dhil di kami ang e tinadhana. vers 2. isang araw habang ako ai na ka higa, na na lolongkot, at biglang na pa isip, na pumonta sa lugar, kung sa'an don kaming madalas pumonta, at don din kaming laging mãsaya, pag dating ko do'on habang nag lalakad, na ka salobong ko siya, at ang masakit, my kasama pa siya, kya na pa yuko na lang at umalis habang dinaanan ko sila, NA PA KA SAKIT, AT BAKIT, BIGLA BIGLA NA LANG AKONG, NA E, PAG PALIT, na parang bagay na kapag nag sawa nah, wala ka ng halaga. vers 3. ito na nga siguro, ang tinatawag na KARMA, dahil, ang ex G ko ai iniwan ng walang dahilan, kaya, hndi ko AKALAIN, mag kaka ganito ako, at sanay DINGGIN ANG AKING PANALANGIN, na sana, maka limotan ko na sya, sa aking pusot isipan, kaya ngayon nag kokolong at na sasaktan, dhil hndi ko akalain, na ganun ganun na lang akong ka daling e pag palit sa isang tulad kung nag mahal, e bunohos ang lahat at walang etinira, kaya ngayon, ganito pla ang pakiraramdam ng nag mamahal ng subra, walang kulang at walang labis.