اینجا هوا دلگیره اینجا کلا دلسیره دل همه اینجا میگیره اخرم خسته میشه میمیره جای گریه ها من رو تخت چوبیه ننمه دلگیر از همه دلسیر از ننه چشمام هنوزم نمه هرچی بگی بازم کمه گریه کردم کسی اشکامو ندید بیدار موندم کسی شبهامو ندید این تخت به هیشکی رحم نکرد مادرمو جلو چشمام پرپر کرد بغض بعد رفتنش گلومو پاره کرد بعد مادرم پدرم همش غرغر کرد کی دلگیره کی دلسیره کی تعنه دیده کی میره اینه ببین دنیا همش همینه گرگاش کمینه این دنیا فانی بود رسمش بازی بود مردمش پی کاسبی بود زناشم از خود راضی بود گریه نکن کسی نمیبینه انقد نخند کسی نمیدونه تو این دنیا کسی نمیمونه تا هردمی واست بخونه و برات بمونه نزاشتن یه لحظه راحت بمونم تو وطنم بخونم تو زندان بمونم تو دنیا فقط یچیو میدونم برای هیشکی نمونم من میدونم میتونم واسه همینه که تنها میمونم کی مثل من غم مادر دیده کی خسته میشه اخرم میره دنیا همش فقط کیره هرکی رو میبینه از دنیا سیره اینه