اینجا بده هوا دلگیره اینجا کل شبا دلسیره اینجا دل همه میگیره اخرم خسته میشه میمیره من دلگیر از همه دلسیرم از ننه این محبتا خیلی کمه کی غم مادر دیده گریه و آخر ریده شبها جای گریه ی من روی تختی چوبیه ننم چشمای هنوزم که نمن هرچی بگی بازم کمن این تخت به هیشکی رحم نکرد بغض بعد رفتنش گلومو پاره کرد مادر منو جلوی چشم پرپر کرد بعد پدرم پشت سرش غرغر زد اقا کی تعنه دیده کی کمه میگه کی سیره دیگه کی میره اینه ببین دنیا همینه گرگاش کمینه گریه کن که کسی نمیبینه نخند بسه کسی نمیدونه ببین خسته کسی نمیمونه هردمی برات بخونه و برات بمونه این دنیا فانی بود رسمش بازی بود مردمش پی کار و کاسبی بود هر طرف ادم لاشی بود بیین من بیخیال پولم بیخیالم دودم میخوام فقط بخونم تو زندان بمونم فقط از دنیا اینو میدونم برا هیشکی تو این دنیا نمونم درسته شاید نتونم ولی باید بتونم توعم برو از من بگذر برو هرچه بهتر زمان میگذره سختر اما خیالت از من باشه تخت تخت نزاشتن یه لحظه راحت بمونم توی وطن خودم بخونم میدونم که ایارو میتونم واسه همینه که تو تنهایی میمونم