من گرگم ولی مهربون من بردم ولی دیگرون بد باختن توی این زمون حرف داشتن ولی بی زبون شب بازم دباره این جوون بغض جاش هست توی این گلو گفت لاشم این نبود دوستاشم یک ب یک پروند روزهاشم فقط نگرون دین داشتم فقط نکرد حروم ای کاشم تو هم پلوم ببین اخر چجوری کبود شد زیر چشمم کی بود جا زد تو که جات بوب روی چششم اما باز خوب الان نیمه شب وقت خواب بود ولی این پسر داره توی سر کلمات جور دارن دارن میرسن ضربات تند توی قلب فوران کن توی سر قدمام کند ولی میرسم. تو تمام کن این ورسم سوخنام گنگ ولی حیفه مرد نخوای بشوی اره زنده ام ولی یکمی بی حالم بیا بگزریم اینبارم اگه بشنوی حقیقتا بیمارم من موندمو ی نخ سیگارم بیکارم نیستم خودکارم تو این دست مینویسه خوشحالم که خوبی بیزار شدم از دوستی این بارم منو نبوسید هوشیارم رواین بیت. حرفاتو اگه بخونی چن سال رفت ولی همونی بگو از دردو داغومی اگه وایسی جا مونی حال کردم از بارونی داد زدم باز تا اونی که ب هم گفت تمومی به هم دست داد جنونی چی بو نگذاشت بمونی تمام شد حرفی که بابام گفت الان میفهمم کمک بخوای درو میبندن اونا بیجنبن درونی کن زود از اونا که بی رحمن طبیعتا هیچکس از اول بد نبوده نذاشتن بزنن جوونه حواسم جمع تو خانه در ما رسما عیانه بدی کردن رواجه خوبی بر من حرامه دیدمت حتما ولی سرابع شدی کمرنگ توی این ترانه منه شبگرد این صدامه اما این جنگ ویرانه داره از قبلا ادامه داده اره قطعا اراده یاره دومشه یه گرگ میمونه تا وقتی کشته بشه حتی دوساعت بعد بدونه وقت مردنشه