تنهای تنها با یه قطره اب میرم به سوی صحرا بدون فردا میون حرفا میمونه عکسا نیسته نیست میشم از توی مردم از بوی گند هر گرگ بی دندون گشنه بودن چون گشنه ی تنه نرم گشنه ی پول نقد گشنه ی مستی و چتو نعشه صفه عرشه گشنه ی زن و بچه حق بخورن نوش تر از سوپ جو یکی همسایه توی درد اون یکی در میون لندن هر دو از یه پوستن و استخون ولی میگیرن روی هم زوره کم میمونه جلو بچه هاش میشه خم اره من میرم تک و تنها با خدا اونم میگه وقتی یادشون نی کی اورده دنیا روزی بسه اونم چون دادم قول منم میگم مرسی گرفتی دستم نه مچم پس بریم خستم تو باشی بسمه نه رفیق میخام نه عشقی همه چی تویی نبرم از یاد میون دنیات مثل خودت تنهام واس همه مغرور واس تو برجام اره میام صحرا شب پره ستاره حس کنم دوباره میمونم اونجا تا بیام بالا پایین هیچی نبود همه چیو دیدم اخره همش به تو رسیدم جز خودت از هیچی ترسی نیست عشق فقط تویی ادما وسیلن واس رسیدن واس پریدن سمتت غرقت شدم ناجی فقط خودتی روی میخ میرم اگه تو بگی. بمیر میمیرم پس میام صحرا پیشت بشینم.