spo du met kerku a je mir a ke shku krejt senet i kom harru kur dashni jon u deshtu ske qen per mu as per tjetrin sje un kom ndryshu por jam i njejti sikur dje kta fjal nuk jan prralla sdu me u kthy mo mrapa sdu me dhon deklarata se rruget tona i ndau nata smuj met gjyku as met lendu se zemra ime mjaft asht dobsu ajo rreh per dit per dike tjeter ishte dashni vjeter ishte e shkrujtme nleter e jo nzemer ishte thjesht disa vargje qe kurr su lexun ishin thjesht ca romane qe mbarojn me nje fund ishin tjesht ca tregime pa pik lidhje nese zemra asht thy merre ngjite stkam kujtu mo prej asaj dite kur mle vetem ne u deshtem por se kena dasht veten sjena perball met verteten e kan prit vjeshten ka rensi qe u deshtem mos me e kujtu tvjetren