به همه خیره میشی ولی توجه نه نمیدونی درگیر چی ای انگار کسی غریبه نی ولی بازم میخندی فیک همش میری تو فکر بازم کم میاد کلمه ولی دستت قلمه هی تو جمع بودم ولی جمعیت تنهام کرد همه فقط رفتن فقط رفتن خودخوام کردن جوری قهر بودم با حرف که حتی خودکار رفت گفتن مرد گریه نداره ولی شدن بغضام پرت شدم خودخواه تر پرکار تر پر بار تر ریشه دادم و مرداب رفت پلک زدم و مرداد رفت بارون بارید شدن برگام زرد همه افکار پر لجباز تر لجباز تر گوشا کر... پشت بارون قایم شدم واس خیلیا شبیه قایق شدم بادبونمو خووورد کردن پارو هامو دزدین منو کووور کردن مث نووور رفتم مث کوه برگشتم مث دووود کشیدم روی بوووم چشیدم طعم تلخ بود رو... دلم شکست و خووورد شد چشام بسته و کور شد وقتی فکرم زیر خاکستر دووود شد