دنیا بهم حال نداده ارزون بهتر بود بدم کلمو به باد بدم تا این که منم بخوام باشم یه ترسو ترجیح دادم تن به خطر بدم تا این که بیخودی تایمو هدر بدم من هنوزم رام نشدم نه غدم و بدتر از همیشه تخسم ولی حالا دیگه شیرفهم شدم که با جیب خالی نمیشه مخ زد ترجیح میدم بازیگر باشم تا این که بخوام باشم تماشاچی معجزه قدرت دستای توعه پس دنبال معجزه نباش حاجی ناکامیا تقصیر خودته بیخودی ننداز گردن تقدیر وقتی خودتو صدا بزن مرد که لاکار نری موقع سختی هیچ کدوم نیست عامل ترسم نه ارتقاع نه محیط بسته هرچقدر که پاهام تا الان از ترس مردن دوییده بسه میرم به استقبال مرگ با لب خندون و آغوش باز حتی اگه هرچی که دارم پای رویاهام داغون شه باز دنیا واسم زیادی تنگه حس میکنم توی دخمه هستم با زخم شمشیر بمیرم بهتره تا بگیرم زخم بستر واسه پرواز پروانه وار دور رویاهام پیله کردم من دنیا رو دور زدم هه ! ندیدم از خودم حیله گر تر مانع زیاد بود سر رام ولی هنوزم نیفتادم از حرکت هنوز با یه خنده ی روکار میشه مشکلاتو مسخره کرد …