خاک سفیدِ محله‌ی ما دیواراش همه شده نقاشیِ ما همه باهم تویِ قابِ ناب پیش میریم جلو سمتِ رویا صبح با درد پا میشم واسه کار واسه دراوردن یه لقمه نونِ حلال همه عشق و حالا تو خیابونا شبای تهرانو میبینم با نورِ ماه شجاع و نترس عین سردار سورنا پرِ استرس و بیخوابم خیلی شبا از فکر و خیال و حل کردنِ معما گوشمون پُرِه از سوالای چرت و بیجا آزادی فقط یه کلمه س و نمیشه اجرا پرچمِ خاک سفید  بالا نظام آباد نارمک و رسالت بالا حالا همه مشتی ها بیاین باهم دیگه بدیم  حالا دستارو بالا احترام مرامشون بالا معرفت بالا لیاقت بالا حالا بیار دستارو پایین یکم گنگ ببر دستارو بالا هد بزن و حال کن با کار داستان زندگیم شده طومار