می تونی به یاد بیاری همه دردایی رو که بودن شون تو زندگیت به معنای شوکه مثلا لج بازی باشه نمه گه گاهی اوکی انگار فیفا بازی می کنی و گه گاهی 2k همه زود به صف شن موضوع حقوق بشر خوبه سخت گیر نیستیم ولی آینده نگر لب و دهنامونم که پر از عقده و فحشن ذهنا خاموش فندکا حالا سیگارا روشن صبح ها بد تمرینه شبا لش تو اینستا پاکت نه ی بسته وینستون رفت تو لیستا سوژه تنها نیستا ولی درجا میس داد یکی دو تام نه که اونم ۲۰ تا بیستا فکر درگیر همش تو حاشيه زیاد یا یکم لش رو تخت و کاناپه بی خواب دل بده بهش بنویس تا حس خود به خود پیش بیاد پیش بری هزار تا قافیه میاد و تا رو موج و مسیر کلمات سواری کنی مخاطب جنون بگیره و تو اونو روانی کنی سخت نگیر افکارا پوچ از معانی تهی باور داشته باش که مفهوم رهایی تویی نوت برداره حاجی مون تا پایان فحشم دوس ندارم که برینم به اخلاق گوشم رک ترنیم دوست ندارم معتلت بشم میگه فکر کنم نه فقط بگو رو چشم بزار تو قفس با فریاد از آزادی بگن تخمشونم نیستی پات بگایی بدن رفتاراشونم که مودتو میکشه به ان دادا بیخیالش حواستو فقط بده من این همه وقت دادی شدی صفر مطلق و اونام که رو اعصابت قدم میزنن اونقدر بی خیال جلو میری یکم دیگه میبینی تو عرق میریزی و اونان که جلو میزنن یه دستی میاد جلو میشه مشت واسه من سکوت توی دردا میشه رشد واسه من تو دنیایی که برد میشه فقط نفس کشیدن همون بهتر که واسه پرنده هاش قفس کشیدن میگه رو مخن همه ادما با حرفاشون از دم میگم تف به همه قافیه ها که صاف روی مغزن انقدر سختی کشیدم انگاری رو ۱۰۰ کیلو وزنم من همون ذهن بازیم که توی یه اتاق بستم می خوام بخونم از بغضایی که توی سینه حبس میشن از بس که وجودم شده پر از یه حس ترس مثل دردایی که توی سرم آرومی ندارن مثل آدمایی که با زندگیم هارمونی ندارن مثل خطای دید شدیم روی مود سراب عشق همون پل چوبی بود که دیگه شده خراب دیگه کسی نیست واست از عشق واقعی بخونه ۹۹ درصد رابطه هام سر حاشيه تمومه می خوام از خشم بخونم از یه حس تنفر میفهمونه دنیا جاییه واسه ی کلی تحول زیر دست این و اون شدن همش تو فاز تحمل واسه داشتن یه جیب پر بدون تصور