تو ذهن بچگی من, مدرسه یعنی قفس کلاس یعنی دس بسینه, برپا دیگه همهمه بس وقتی معلم میومد, یه نفسی تازه میکرد شیطنت بچه هارو, با خط کش اندازه میکرد آخر درس نصیحته, کلاس دیگه نا نداره برای تکرار یه حرف, تخته دیگه جا نداره انشا یعنی ها بنویس, تا ببینم چکاره ای چه جوریا فک میکنی, از کجا سر در میاری دیکته ولی یه جور دیگه س ,دیکته یعنی پاکنویس دیکته یعنی هرچی میگم, بشین و خوش خط بنویس مدرسه حتی شب عید, یه جور وبالمون میشد نوشتن جریمه هاش, سرمشق سالمون میشد یکی نبود به ما بگه, تاریخ عاشقی کجاس دشت بزرگ سادگی, کجای این جغرافیاس کسی برای من و تو, صحبتی از فردا نکرد الفبای ترانه رو, کسی به ما املا نکرد اگه پای تخته سیاه, بچگیات حروم شده درس و کلاس هرچی که بود, برای تو تموم شده ولی بدون که من هنوز, بازم کلاس اولم تو فکر حل مشکل و, درگیر حل مساله م هنوز سر شب که میشه, دلم پر از تاب و تبه این بار به حای درس و مشق, دلهرم از نون شبه هنوز برای شادی و عشق, وعده ی فردای دیگه س قانون زندگی برام ,هنوز یه املای دیگه س آره هنوز هر جا میرم, دیر میرسم پشت درم آره هنوز منتظره, شادی زنگ آخرم