wili
wili

فرار

فرار

29 Plays

17 Sep 2020

اعدام شد خوشی ها، از وقتی ناشناس شدن خودیا، از وقتی کور شدن خوش بینا، از وقتی بی تاثیره مُرفینا، از وقتی که چشام باز شد، با هر قدمم یه خنده ام پاش مُرد، با جفت دستامم چال شد، که روشون سیگارای لاغر مرتب چاغ شد،   خستم  دیگه از این وضع، من که فک میکردم غم ها رو تعطیل کردم، فک میکردم نیاد اشکی، ازمن و بخواد جلوتر بشه هر چی، بد تر و لبخند ها نمه نمه خسیس تر شَن و اولویت افکار رو تفکیک کردن، اینم تقصیرِ منه حتما، دُورَم هر کیه درگیرِ عَنع از عمد، همه درگیرِ مانی، هیچ فکر نیست، مغز دَر میره خالی، واسه من کلمات نُقل و نباته ولی روبروم چهره‌ی غمگین وعادی، راه پُره چاله چوله مارپیچی، گاهی اوقات حالی نی و چهار هیچ میبازیم، تیرام مَشقیه حاجی، ولی یه خشابِ قرص جایِ هفت تیرِ خالی، فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم رفت، نموندش دلگرمی، توو گوشم هدفونو میزنم و رو فازِ ولگردی، تو آیینه میبینم خودمو ولی نمیدونم هستش عیبم چی، نرسید کسی به دادم، پُرو ادامه دادم به راهم، قول دادم درجا نزنم یه بار هم، مننن، پسسس، شُددد، تنها رفیقم هیپ هاپ مَرگ، میدیدم یه راهی تَش، اینجا هست، رسید به دستم میکروفون و میزد بغلِ گوشم بیت باکس مَکس، میخوندم میومد خون ام به جوش، رپِرَم، دیوونه ی کونِ گوگوش، من عاشقِ این راهم، میکوبم از نو می‌سازم، مردِ عمل ام و اینو بدون که من نمی بازم، میرم تا فتحِ قله، بشناس منو، یه آدمِ پُرو با یه مشت اُغده، راهِ رسیدن به مغز و قلبم قفله، یه مغزی که بمبه فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم @@ من که میدونم فردایی ندارم، نمیتونم من یه آدمِ الافی نباشم، مزه نمیده زندگی بِهم، تلخیش یادم میره مثه زیره، نصفه میمونه حتما این لبخندا، جاشو میده به اَخم و پسرفتا، دلم نمیخواد بگن پسرفت داشت، پس میمونم تکی و دست تنها، هر شب باز توو فکرِ روز، توی سیگارِ آفَم خیلی مهمه سوز، انگار افکارت درسته سوخت، میدم رویاتو درسته نشون، هدف مهمه، رویاتو بکن سر لوحه، وقتی راهو نشون میده، هیچوقت نمیشی تو سَر خورده، به خودت قول بده عاشق بمونی، نمیشی هیچوقت پژمرده، قطع کن دستِ هر کسی رو توو زندگیت دست بُرده، باعث شده بشی راحت افسرده، یا بمون توو دیروز یا فرار کن ازش، یا بخون که پیروزم یا سراب رو بساز ازش ، یا جرعت داشته باش یا بمون توو دیروز و از حسودا بباز، یا بمون توو دیروز و روحیتو خیلی راحت بباز یا پاشو رو زانوهات و مثه مَرد زندگیت رو بساز فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم

2 Comments

Leave a comment

خوب عالی

4 years ago

اعدام شد خوشی ها، از وقتی ناشناس شدن خودیا، از وقتی کور شدن خوش بینا، از وقتی بی تاثیره مُرفینا، از وقتی که چشام باز شد، با هر قدمم یه خنده ام پاش مُرد، با جفت دستامم چال شد، که روشون سیگارای لاغر مرتب چاغ شد،   خستم  دیگه از این وضع، من که فک میکردم غم ها رو تعطیل کردم، فک میکردم نیاد اشکی، ازمن و بخواد جلوتر بشه هر چی، بد تر و لبخند ها نمه نمه خسیس تر شَن و اولویت افکار رو تفکیک کردن، اینم تقصیرِ منه حتما، دُورَم هر کیه درگیرِ عَنع از عمد، همه درگیرِ مانی، هیچ فکر نیست، مغز دَر میره خالی، واسه من کلمات نُقل و نباته ولی روبروم چهره‌ی غمگین وعادی، راه پُره چاله چوله مارپیچی، گاهی اوقات حالی نی و چهار هیچ میبازیم، تیرام مَشقیه حاجی، ولی یه خشابِ قرص جایِ هفت تیرِ خالی، فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم رفت، نموندش دلگرمی، توو گوشم هدفونو میزنم و رو فازِ ولگردی، تو آیینه میبینم خودمو ولی نمیدونم هستش عیبم چی، نرسید کسی به دادم، پُرو ادامه دادم به راهم، قول دادم درجا نزنم یه بار هم، مننن، پسسس، شُددد، تنها رفیقم هیپ هاپ مَرگ، میدیدم یه راهی تَش، اینجا هست، رسید به دستم میکروفون و میزد بغلِ گوشم بیت باکس مَکس، میخوندم میومد خون ام به جوش، رپِرَم، دیوونه ی کونِ گوگوش، من عاشقِ این راهم، میکوبم از نو می‌سازم، مردِ عمل ام و اینو بدون که من نمی بازم، میرم تا فتحِ قله، بشناس منو، یه آدمِ پُرو با یه مشت اُغده، راهِ رسیدن به مغز و قلبم قفله، یه مغزی که بمبه فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم @@ من که میدونم فردایی ندارم، نمیتونم من یه آدمِ الافی نباشم، مزه نمیده زندگی بِهم، تلخیش یادم میره مثه زیره، نصفه میمونه حتما این لبخندا، جاشو میده به اَخم و پسرفتا، دلم نمیخواد بگن پسرفت داشت، پس میمونم تکی و دست تنها، هر شب باز توو فکرِ روز، توی سیگارِ آفَم خیلی مهمه سوز، انگار افکارت درسته سوخت، میدم رویاتو درسته نشون، هدف مهمه، رویاتو بکن سر لوحه، وقتی راهو نشون میده، هیچوقت نمیشی تو سَر خورده، به خودت قول بده عاشق بمونی، نمیشی هیچوقت پژمرده، قطع کن دستِ هر کسی رو توو زندگیت دست بُرده، باعث شده بشی راحت افسرده، یا بمون توو دیروز یا فرار کن ازش، یا بخون که پیروزم یا سراب رو بساز ازش ، یا جرعت داشته باش یا بمون توو دیروز و از حسودا بباز، یا بمون توو دیروز و روحیتو خیلی راحت بباز یا پاشو رو زانوهات و مثه مَرد زندگیت رو بساز فردایی ندارم نه فردایی ندارم، بمونم توی دیروز و الان من نباشم، فردایی ندارم نه فردایی نیست، اینا رو میگم به خودم که هر جایی نباشم

You may also like