yaşam artık bana bayat baydı artık beni sarmıyo hayat gördüm çöpçü çocuğu , yüzünde buruk bir gülümseme tanrım sana şükrediyorum banan verdiğin fırsat için bense değerlendiremedim kendimi hep dibe ittim ama artık ayağa kalkma vakti kendimden eminim varmış benden daha çok yanan insanlar sikiyim derdimi, iyiliğe adadım bu kırılgan bedenimi aşk saçma bir konu, benim yok orda bi yolum yokluk bozmaz beni,eski kıyafetler falan anne özürdilerim senden çabalıyorum birşeyler olsun diye ben hergün savaş meydanındayım ama yanılmıyorum hep ayaktayım vücudumda yaralar sıkıntıdayım ne yapılabilir bu kirli düzene temiz ne katılabilir etkilemez beni her erkek gibi arabalar veya silahlar benim öyle hayallerim yok maalesef vücudum kaldırmıyo artık dağ gibi sorunları çünkü ben sırtladım başkalarınında yaralarını yaşam, yaşam, karamsar ruhum