نامرد تر نمیتونی پیدا کنی از ایرانیای توو غربت یه مشت لاشی دورِ هم جمعن دَم میزنن از قدرت ریش میذارن واسه وام سفارت و یه مشت بچه ان اینا عکسِ وایبرشون توو یه آفیس و پشتش پرچم ایران نمیترسم اَ چیزی من ، میگم من هر چیزی هَ نداری پشیزی پَ ، ارزش دیگه تو پیشِ من همیشه بودم باهاش ، هواشو داشتم مثلِ باباش از این ناراحتم که چرا به یه مشت عوضی میگفتم داداش اگه بخوام بکنم به ترتیب جدا توو این دنیا وجود داره چندین خدا هرکی اعتقاد داره به خدای خودش هرکی ام گوش میکنه فقط به صدای دورش هرکی یه دینیو داره تووی ذهنتش درست و غلط بودنش هم هست تووی نروش یکی عر* میخوره نماز میخونه خودشو با اماما هم تراز میدونه یکی دزدی میکنه ثواب میکنه اون زیر قرآن میخونه لوا* میکنه طوسی ندارم نسبت به دین هیچ تهاجمی من فقط بدون دریای دینتو پُر تلاطمه پ تا کنون کاملا هم فهمیدی تفاوتش هم مرزِ بین دین و انسانیت و تمایلاتم میبینم که اصن نداری ولی شبا رولتم میپیچی میگی دینِ خدا بگیر برا خودتم نود درصده آدما به خدا اعتقاد ندارن ولی فکر نکن هوادارتم اوکی اگه دوست داری خوب بذار و برو نمیخوام اصن تغییر بدم فکر و افکارِ تو رو این زندگیِ توئه اصنم نیست به من مربوط من فقط میخوام توو زندگی خودم نشم مردود کاری ام نکن که بعده مرگت نسلای بعدی بیان بگن این چقدر خر بود یا که بیان و بنویسن از ما بگن زندگی این آدما پِره درد بود ولی هیچکدومم نمیتونه بگه دقیقاً اعتقادِ کدوم یکی درست تر بود من میگم خدا هست میگی نیست جفتمونم به همدیگه میگیم هیس هرکدوم هم اعتقاده خودمونو داریم و به هم دیگه میدیم نمره ی بیست وقتی که میبینم اکیپه اینا رو من بهشون میگم بکس بمال توو اتاقِ من عکس بلا حدیده توو اتاقِ اونا عکسِ امام سامورایی واقعی کسیه که شمشیرشو غلاف کنه دین داری که عر× میخوره مثِ پلیسیه که خلاف کنه پرِ شراب دورش ، طبیعت و عناصرش