نفس بکش و مث بید تو باد برقص مثِ من حرف بزن تو با یه عکس بذار صدات بپیچه توی این غار   عاشقش شو، بره اولین بار   لب به لبِ مثلِ دریا و بوم   خوشبختی توی افکار شوم   توی کوچه گیج و جیغ رو به روم   جواب سوالت، دردِ باطوم   دورِ قلبو بکش یه حصار سرد   بنویس روی کاغذ قصارِ درد   بد باش و بد کن و دیگه خوب نباش   مثِ پاییز که برگو مچاله کرد   رپو قی کن توی گلوی سرخت   سلاح قلمو بگیر تویِ مشتت   آفت این خاکو به رخ بکش   برو جلو نترس، یه ملته پشتت   لابه لای تلخی، عشقو ترسیم کن   به هرکی آزادِ اونو تقدیم کن   پرچم آزادیو ببر بالا   این شعر و با صدات بدخیم کن   مث یه میخ توی دیوار صاف   به سیاست تو باش یه شین و کاف(شک)   مرگ تو پایان جنگت نیست   مث شاملو از شعر شد معاف   FLBEAT