Alligator (23:25)
عبدالطیف کمالیاينجا افغانستانه يه کشور هفت هزارساله ، که زندست تاوقتي که نفت خام داره.. اينجا چهارفصله ولي تو دل مردمش ، فقط برف زمستونو سرمايه داره اينجا آيينه ها تو رو به تو نشون نميدن ، ببين طالب منو به کجا کشونده ميگم مردم همه توي روياهاشون قدم ميزنن ، تقديرو واسه همديگه رقم ميزنن اينجا چوبه ي داره تنبيه انحراف ، واژه ي تظاهره معني احترام اينجا آبرو سي دي تو دسته بچته ، چيزي که دستتو بگيره دست حسرته اينجا دين من توجيه کثافت کاريه منه ، تو يه مجرميو حکم اسارت دادي به تنت چي دوست داري بشنوي از اين بشر ، خواهر روسري سرت کن که من تحريک نشم ؟؟ اينجا صف اول نماز پست و مقامه ، علم و تجربه رو از بين برده روابط اينجا ريش بذار يقه ببند کارت رو غلتکه ، خنجرو غلاف کن بشو وارد تو محلکه اينجاگفتن حقيقتم جواز نداره ، اونقدر مشکل داري که واست حواس نذاره اينجا بچه ي 10ساله قمه به دسته ، مرض غرب زدگيه حالا زده به نسله اينجا خاک اجداد منه افغانستان من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا افغانستانه کشور قلب زمينه اينجا زندگي نميکنن نفس ميکشن ، طعم خون برادرو از رو هوس ميچشن اينجا مادربزرگامون قصه نميگن ، آخه بچه ها ديگه ته قصه رسيدن اينجا منتو به تلاش ترجيح ميدن ، سر صندلي تو مترو هم درگير ميشن اينجا گوش هاي مردم شعار پرستن ، به هم ميگن پيدا نميکني تو هارتر از من ! آخه تفريح سالم جوونا سيگاريه ، دخترو زمين زدن از روي بيکاريه اينجا افغانستانه از بالا خشگله همين ، توش که بياي يه چيزايي هست مشکله نگي اينجا جاي بحثاي سياسي فقط تو تاکسيه ، مهندس مملکتم پشت دخل واکسيه اينجا نابغه هامون همشون بورسيه تو غربن ، نخوانم برن مجبورن راضي بشن قلبن اينجا هرکي به خودش ميگيره ژست سرباز ، حتي پرنده ها هم ندارن حس پرواز اينجا واسه ي خودش داره هر کي قبله اي ، کسي فکر تو نيست تا وقتي زنده اي کناره هر راه راست هزار تا بيراهه هستش ، آينده اي نداري چون افغانستان بيمار نسلش تا بخواي بجنبي پشتيا زيرت ميکنن ، خيلي راحت سختيا پيرت ميکنن چشماي منه بازم ميشه از غم خيس ، قلمو ميندازم تواني تو دستم نيست فقط با رفتن راه ميشه به جايي رسيد ، اينجا واسه رسيدن راهي جز رفتن نيست اينجا خاک اجداد منه افغانستان من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا ايرانه گربه ي قلب زمينه
Leave a comment
اينجا افغانستانه يه کشور هفت هزارساله ، که زندست تاوقتي که نفت خام داره.. اينجا چهارفصله ولي تو دل مردمش ، فقط برف زمستونو سرمايه داره اينجا آيينه ها تو رو به تو نشون نميدن ، ببين طالب منو به کجا کشونده ميگم مردم همه توي روياهاشون قدم ميزنن ، تقديرو واسه همديگه رقم ميزنن اينجا چوبه ي داره تنبيه انحراف ، واژه ي تظاهره معني احترام اينجا آبرو سي دي تو دسته بچته ، چيزي که دستتو بگيره دست حسرته اينجا دين من توجيه کثافت کاريه منه ، تو يه مجرميو حکم اسارت دادي به تنت چي دوست داري بشنوي از اين بشر ، خواهر روسري سرت کن که من تحريک نشم ؟؟ اينجا صف اول نماز پست و مقامه ، علم و تجربه رو از بين برده روابط اينجا ريش بذار يقه ببند کارت رو غلتکه ، خنجرو غلاف کن بشو وارد تو محلکه اينجاگفتن حقيقتم جواز نداره ، اونقدر مشکل داري که واست حواس نذاره اينجا بچه ي 10ساله قمه به دسته ، مرض غرب زدگيه حالا زده به نسله اينجا خاک اجداد منه افغانستان من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا افغانستانه کشور قلب زمينه اينجا زندگي نميکنن نفس ميکشن ، طعم خون برادرو از رو هوس ميچشن اينجا مادربزرگامون قصه نميگن ، آخه بچه ها ديگه ته قصه رسيدن اينجا منتو به تلاش ترجيح ميدن ، سر صندلي تو مترو هم درگير ميشن اينجا گوش هاي مردم شعار پرستن ، به هم ميگن پيدا نميکني تو هارتر از من ! آخه تفريح سالم جوونا سيگاريه ، دخترو زمين زدن از روي بيکاريه اينجا افغانستانه از بالا خشگله همين ، توش که بياي يه چيزايي هست مشکله نگي اينجا جاي بحثاي سياسي فقط تو تاکسيه ، مهندس مملکتم پشت دخل واکسيه اينجا نابغه هامون همشون بورسيه تو غربن ، نخوانم برن مجبورن راضي بشن قلبن اينجا هرکي به خودش ميگيره ژست سرباز ، حتي پرنده ها هم ندارن حس پرواز اينجا واسه ي خودش داره هر کي قبله اي ، کسي فکر تو نيست تا وقتي زنده اي کناره هر راه راست هزار تا بيراهه هستش ، آينده اي نداري چون افغانستان بيمار نسلش تا بخواي بجنبي پشتيا زيرت ميکنن ، خيلي راحت سختيا پيرت ميکنن چشماي منه بازم ميشه از غم خيس ، قلمو ميندازم تواني تو دستم نيست فقط با رفتن راه ميشه به جايي رسيد ، اينجا واسه رسيدن راهي جز رفتن نيست اينجا خاک اجداد منه افغانستان من ، داره هر روز بازم ميشه ويرانه تر چرا عادت داري بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتي ستاره اي نداري تو شبهات آره بنويس با خون مردم بي ستاره ، بنويس از جووني که زندانو پيشه داره بنويس عاقبت ماها در به درييه ، اينجا ايرانه گربه ي قلب زمينه
You may also like