Bilmem kaçıncı bayram bu yanında olmadığım Ve artık dünyada olmayışın canımı yakmasın Ya bir yolunu bu tekrar gel kes miras kavagasını Yahut bir gecede al bunları da ailemiz utanmasın Teyzemle annemin barıştığını görememen çok hazin Mevzu para mevzusu gurur onun yanında çok pasif Dayımların sade adı var kendi yok siklenmeyişleri çok garip Geliyor bana onlar senin çocuklarının en büyükleri Kısık göz kapakları altında senin ela gözlerin Gasilhane kapısında sana dair son gördüklerim Senin yanında iki büyük düşman vardı dedem benim Öfkelerinden haberdardın ama evladındı onlar senin Yetmedi düşmanlıkları, evinde bile hep devam etti Annem bayıldığında hiç sikinde olmadı şıllık teyzemin Babam karışma dese de olmuyor onlar da parçası ailemin Hadi onlar kavga eder anlarım da neden bana düşman kendi kuzenlerim Yarım kalan hayatlarda kanla kaldı izlerin Hatıratlarda hatırlanmayacak olan geçmişteyiz Peşimi bırakmaz bu kendime ettiklerim Günahlarım kurtarmıyor sevaplarımı tam eksideyim Her defasında düşman ediniyorum hiç gün geçirmeden Çoğunu tanımıyor olsam da asıl yaralayanlar çevremdeler Çelenk derer gülünç gelen hakikate gelen aksi tepkiler Velettiler hiç vakit kaybetmeden gelip bu beynimin içine ettiler Ve büyük son: Artık Erlik yok bu boktan oyunda Beni çekemeyen kim varsa boğulsun kendi bokunda Üzülmiycem artık kazanamadığım hiçbir olguya Ya yakınsındır ya uzaksındır kapandı benim için bu konu da