هه زندگیم شده خوردن ریدن خوابیدن اه خار این زندگیو گاییدن میگی مودب باش دادا میگم کصشر نگو تو روحت شاشیدن این دنیا کرده منو قاطی شاکی حاجی لاشی باشی عزیز میشی خاکی باشی ور میدارن تیزی رو پشتت میشه نقاشی من عاشق بارونم یکم و خلو ی کمم دیوونم هه حسش میکنم اینو تو خونم جونم ک لب مرزه جنونم آه تو منو نمیشناسی داری بام رودرواسی ولی میخام جلوم واسی از قدیم گفتن مستی راسی ب من میگن وولف کاسپین دافای دورم همه شاسین مشکلاشونو بمن پاس میدن موقع هپی تایمم همه ابجین هه خستم از ادمای دور و ورم از تیکه ها و حرفای پشت سرم از افتاب پرستایی ک‌دورم کردم از اون حرومیایی ک منو پرم کردن ممممن دیگ تو جونی پیر شدم سیر شدم تیر بودم شات شدم دال بودم صات شدم کج بودم صاف شدم پاک شدم دس بودم پا شدم یخ بودم اب شدم اخرشم مردم خاک شدم جوونه بیس ساله از زندگی خستس میخاد بره جلو ولی دساش بستس اینجوری میشه ک دارن میرن از دس از  هشتاد بگیر تا دهه هفتاد و شص وقتی بالا دسی میلیاردی پولو میره بالا انتظار چی داری بزنم نف در بیاد حالا؟ کصکش اون بالا نشسته میگه سال تولید انبوه کالا الانه همه چی تو پوله دادا دارا ک باشی با پای خودش میاد سارا پیچیده توهم همه کارا دس خوش به دولت و تبهکارا وقتی میباره بارون میمیرم اروم میرم تو خیابون دیگ شدم داغون حالا تو بگو با اون چیکا داری نادون شهر شده جادو توش همه دارن طاعون طاعون طاعون داغون طاعون