دلم خواست بشم بهتر همین از اینی ک هستمو میخورم زمین تو این راه کسی کاره مارو ندید پس اعتراض میزنم من قوانین زمین مهکم مث کوهه نور واستادم توپو به بی لیاقتاش پاس دادن الان نمیدونم خونم یا تو پاسگاهم بسکه شبو رد میدم با عرق تورو داستانم تلخه یکم ولی رد میشه میره بدنم جوونه ولی مخ دیگه پیره سیما تو باد ذهنم لخ میشه میره مینا ترکیده از بس داره میده داستانم یکم حاجی تلخه همش مودم اینجوری نیس ولی رد میدم ازش تخریب میزنم رفیقامو حتی من اینجوری نبودم تورو بابام واستادم مینویسم میخونم من داستانم ک درکم نمیکنن اونا ک تو پاسگاهن تقصیر منوتو نی دولته مشتی ک خایه فنگ میشیم منو تو از کلانه گشتی منو تو واسه الباقی مشقیم ک نوشتنمون با دست خط مشتی گلوله تو تنمه ولی نیس دیگه مشقی قول بده بشی محکم رفیق مث من نخور محکم زمین بزا بت بگن جون سخت همین مث من نشو نگون بخت بمیر تف پره کار بردم و منو واسه کار بردن سر باز شدم لب مرزا پست خوردم ددی نداش بگیره برام پاسپورتم پس فکر نمی‌کنم به این ک تو پست مردم به خودم میگم سخت نگیر تش چی؟ سوالای خودم میکنن ذهنمو تشریح بالا کلماتم ميندازم تشدید تا دیده شن مث من نگن تش چی قول بده بشی محکم رفیق مث من نخور محکم زمین بزا بت بگن جون سخت همین مث من نشو نگون بخت بمیر