Ηξερααα τι παιζειιι από παιδί το ηξερα θα αρχιζα τα κουμάντα Όλα στο τραπέζι ολα τα παρανομα με εχουν κανει άντρα Μου παν θα πονέσει επιρρεπής στα λαθη μου και οτι δεν πρεπει είμαι Σε έβγαλα απ' την μέση βραδια που δεν κοιμόμουν δεν θυμόμουνα καν ποιος ειμαι ειμαι ολα τα απόγευματα που περασα μαζι σου ειμαι οσα μου φορτώσες και φωναξα γαμησου ειμαι κατι απο το παιδι στην γειτονιά με μπαλα και κατι απο το διάολο που μου φτιάξε κρεμάλα κάτι απ την αγαπη σου κατι απο εσενα κατι που με θόλωνε και γουστάρε το αίμα κατι απο την μανα μου κατι απ τον πατέρα με μισησε οτι αγαπασα με κοιταζε σαν τέρας το πιο απλο το πιο αγνό οπως το πρωτο πιωμα παλι με βρηκαν λιώμα καρδια μου βαστά ακόμα ελιωσε το σώμα στεγνωσε το στόμα αντίπαλοι σε κόμμα μα αντέχουμε ακόμα ακόμα ειμαι κατι απο υην θάλασσα χωμα απο το χωριό μου μια αγκαλια στα δυσκολα απο υον αδελφο μου λαθη του χειμώνα που πνίγουν καλοκαίρια και εστριβα αποτομα αλλα δεν ειχα χέρια και φρεναρα απότομα αλλα δεν ειχα φρένα εκτος ελέγχου λογική απο τα απογερευμενα συνοδηγοι τα αδέλφια μου γελούσαν πριν το πέταλο θυμάμαι πως εκανε θρυμματισμένο μέταλλο