เงินไม่มีเสียงเบาเหมือนลมพัดพาใบไม้ไป ใบไม้ไป ลองมีเงินจะเอาตีนพาดคุยเขาก็เข้าใจเข้าใจ หยุดและชีวิตเหมือนหมดอะไรตาอยาก ชีวิตต้องฟันฝ่าต้องอุปสักขวากหนาม หลายๆครั้งหลายๆหนก็นอนคนเด่วละร้องให้ หลายใจ ก็รู้สิทธิมันเท่าเทียม แต่เด่วนี้นะผู้หญิงแม้งโครตเงี่ยน ผัวก็มียุแล้ว ลูกก้มีแล้ว ยังมาให้กูเอา สังคมมันผิดเพี้ยน แสแสร้งสังคมใส่หน้ากาก เหมือนเชื้อโควิตให้ทุกคนใส่ผ้าปิดปาก ไม่มีจริงใจ ผลประโยชน์จังไรไม่มีเงินก็หมดไป อีกบทไป จะทำไง เงินเยอะแยะมีแต่คนเข้าหา ลองหมดตัวสิดูสิแล้วใครจะเหลียวมา ห่าเอ้ย ชีวิตก็เป็นแบบนี้เป็นแบบนี้กูอยู่บ้านแดกข้าวกับใข่เจียวยังจะดีกว่า