یه روز بیدار شدم یه روز صبح زود ارامشی داشتم که داشت برام کلی سود یادی کردم یهو من از گذشته یه شاعر داشتیم ما. شعر میداد هر هفته شاعر شده لش خبر رسید ب ما انگاری نموده .اینستا صنما داداش بیخیال یکمی شعر بگو بجای انقدر فیلم دیدن بگو خودکارم کو حتما حرفایی ک میزنم هیچ ربطی نداره ولی حرفی ک حقه یقینا جواب نداره کلی سال گذشت باگذشت روزای سیاه دلم تنگ شد دوباره واس گل و گیاه اشکالی نداره میگن سردرگم بازندس راهکارشم یکم فکر. با گریه یاخندست ولی داداش این رسم روزگار نی یجوری دارع میره که حتی خبرتم نی اینا حرفه دله. حرف زبون نیست یادت باشه تو دنیا هیچ راه برگشتی نیست گذشته تو ببین یکم حساب ببر ازین جا ببعدو. چرا میشی ادم کر یکاری کن بشی. بی نیاز از همه از هیچی نترسی مگ همچین چیزی کمه؟! درسته من رفتم راهو اشتباه ولی خدا کمک کرد و شدم سربه راه همه ب زبون از همه بهتریم فک میکنیم ک دگ از همه سرتریم ولی افسوس. ک اینا همش حرفه از نمره بیست نمره ی ما فقط هفته فک میکنیم ارومیمو داریم ما ارامش ولی میدیم الکی این قضیه رو کش یه مشکل پیش بیاد سریع میگیم دیدی ولی داداش مگ تو از درخت امید چیدی امیدی ک میگیم. زبونی خداست کاری ام کردی راستش واس خدا همیشه انتظار داری تو از اون ولی این راهش نیست اینم خوب بدون تا وقتی اطاعت نکنی خبری نی نمیتونم این بهونه ی خوبی نی اگه ارامش میخوای خوشحالی میخوای این کافیه ک تو فقط ازش بخوای کسی که تقاضای چیزی رو از کسی میکنه حرفای اونو از قبلش حتما گوش میکنه ی بار امتحان کن پسر اگه اینا دروغه نمیدونم چرا همش حرف ناحق قبوله اگه ام گفتی فعلا نه فعلا نمیتونم داری خودتو گول میزنی. من خوب میدونم ارامش واس کسیه ک پول داره یا ایمان؟ انتخاب با خودته این گویو این میدان