Aynı yolda yürümek adamı yoruyor gerisi boş masal Hep aynı sonlar ağlamaklı ben düşerdim koşmasam Hep aynı filmi baştan izle sona gelince başına sar Kalemim kırılır bir gün elbet o zaman belki kanım akar Kısa bir ara bu hayatımda geri dönüşlerimde var Bir senaryo sahne yoktu rolüme figüran oldular Gökyüzünde gül yüzünde yansıyan bir fidan var Boşuna bekle bende beklemekle bulurum bir hayal Gülüşlerimi çaldılar ve her bir düşüme bir kumar Sükunetimin karşılığıysa belirsiz suretin yâr Ben duvarda bir resimdim gece olunca lambalar Kapanıyordu sonra hepsi başıma üşüşen akbaba Kiminin işine laf sokup boşa atardı taklalar Bir sarayda padişah ve benim elimde şakraban Kifayetler aynı böyle sorgusuzca yola devam Sonsuz yolculuklarımla sayfalarla kana bulan Nakarat x2: Ölümü sömürü eliyor hep kömürü çalan o gözlerin Senin için bi destandı benim saçma sözlerim Dilime dolanan her bi küfre krize girerek küfredin Fazla koştum çok yoruldum yine de asla düşmedim. Bazı geceler alkolik taktım hep melaneti Bende gülüşe hasret kaldım gördüm sonra laneti Kaskatıydı titriyordu yana kayıktı gözleri Beni soranlar vuslatım var her bi hecemi özleyin Verse 2: Elimi tutmak istemezse belini sarmak istemem İslenen bir gökyüzünde bir seraptı pislenen Olamamıştı yarım asırdı kalbim aşkı hisseden Yarım akıllı hisselerse tebessümle küfreder Külfetlerime külünü dök ve gülün açınca gül seven Koparak olmuyor ki parti bol elemli verse gel Kapalı perdelerde derdi yoksa dilini örseler Fatih Uslu derbederdi görmesen ne fark eder! Yar elim bir fahişeyle dost olursa terk eder Olamam asla çünkü pahalı kaldım harbi kalbe ben Her bir darbe acı gelince sustum geriye gelmeden Yalın ayakla sendelerdim henüz elini vermeden Ucu ve bucağı olmayan dağlardaydım zirveden Bir kibirle bakınıyorken mezara gömülü her beden Bil ki bende bir hüzündü yürürüm önümü görmeden Her bir duruma şükür Allah kısa bir ara bu dön ve