I znowu scinam, rymy ukrywam, wykrywam, wyrywam, kręcę się i kręcę po całym okręcie, w nowym okresie, bezkresie sam w tej dżungli jak w lesie, polećcie lek w tym bezkresie jak noc w tym lecie poniesie, zamiecie, się wzniesie, uniesie jak dron ten on ten duch, ostatnie tchnienie super ego u niego. Zasypiam i wstaje i piszę te zdanie, znów nowe zadanie, oh ułanie. Znowu coś pisze w swoim zeszyciku, Nowej technologii, fonologii, smart notatniku - swoim pamiętniku. Telefonia, marsz robotów, robocopów albo nierobów. Jestem saperem wjechałem na minę się cieszy ta pusta uśmiechnięta blacha, płonie cała czacha, z akacza wymiata, zamiata, zajada zajoba, zjeba eh wtopa