روت میشه اصلا چیزی بگی ها. هه. چقدر بد بیاری، یادمه گفتی منو داری، یادمه شب بودو تاریک، بارون شدید خیس خالی، یه دست تکون دادی، رفتی. گفتم برگرد گفتی نیس حرفی. گلو مم پر از بغض تو اوج سختی، درونو اعصابمم که زخمی. ببین من همین بودم. غرور داشتم سنگین بودم. تنها تو هر شرایطی. از بچگی غمگین بودم. چشام پر از اشک بود. قلمبم همش درد خورد. مسیرمم کج بود. شانس باهام لج بود. با سیلی صورتم سرخ میشه. بد بختی از قوم و خویشه. دستم خونی مشت زدم شیشه. تاس زندگیمم بی شیشه. ظاهرا سنم کمه کمه. بدی به باطنم ضربه زده. امید واسه حرفام کره کره. منم همونی که پر غمه. وای که دستم خالی بود. وای که بودم نامیزون. وای که شدم بی ایمون.گرفتارم اویزون. شب یلدا اون کنج کنج. افسردگی اوج اوج. بد بختی بود پشت به پشت. افتادم از پشت برج. فشار زیاد توی کما. از بین مردم شدم جدا. کمک میخواستم باز از خدا. رازو نیاز هی کردم دعا. یهو روح رفت شدم خالی. تو اسمون وای چه حالی. تصفیه حساب با این دنیا. تمومه دیگه ندارم کاری. پرواز هی پرواز بال دارم شد پر باز. جدا از این همه کفتار. همه لاش خور. همه اشغال. دیگه ندارم درد. بیخیال تر. ندارم ضعف. طعنه ها کم