เพลงกูอาจจะทำให้โยกหัว ไม่มีผ้าโพกหัว กูแร็พจนมืดค่ำไฟแม่งโครตสะหลัว อยู่บนโลกที่มีคนดีและก็โครตจะชั่ว สื่อลงไปแปปเดียวมีคนเชื่อแม่ก็คงจะชัว แต่โครตจะมั่วในเมื่อรู้ความจริง มึงจะเอาอะไรในเมื่อกูไม่ต้องการบริง ในเมื่อใจกูมันยังคงความคิง ในบางครั้งอารมชั่ววูวเหมือนมีสัตร้ายตามสิง แต่ว่าความจริงสิ่งที่อยากได้มันคือความรัก ใครจะเอาก็เอาไปแต่กูไม่ต้องการนะ กูแค่อยากอยู่กับดนตรีกับบีทแดกน้ำชาชัก วันละที่2ทีอะก็ตามนั้น. fuckup บางที่หัวกูตันว่าจะทำไงดี ในหัวกูมีแต่กลองนำ นี่ใช้มั้ยที่เขาเรียกว่าดนตรี ไม่อยากเป็นคนดีแต่อยากมีความสุขกับสิ่งที่ทำ จะเอาอะไรไปพนันมีแต่คนกดดันไม่เคยมีชมฟรี อารมดีในบางครั้ง ไม่มีสายลมพัดพาฉัน ดนตรีที่คอยนำทางฉัน ไม่เคยมีคนพาหยั้ง มีแต่คนที่พาล้ำ หวังว่าจะมีแสงแดดมาหาฉัน หวังว่าจะถึงวันนั้น หวังว่าเหตุการนั้นจะเกิดกับฉัน เหมือนมีดนตรีเป็นศาสนาให้สายลมพลัดพาฉันไป ฉันไม่รู้ว่าความสุขมันอยู่ที่ฉันใด มีแต่คนมาใหม่ไม่หยุดที่ทำให้ฉันช้ำใจ หวังว่าจะมีซักคนคอยหรั้งฉันในวันที่พลั้งไป