kan kumar hayat batak bak kader sevdam psikozum tetikte bak o an gözüm kara yol boş durmadan koş sonunda aldık yara sevdim o kızı kendim yazdım anlıma kar çamur botum sulak kalbim kurak bir çöl bende bedevisi bahtsızı yaptıklarım yanıma kalmadı külüyüm ölü bir ağacın yanlız ona yandım açmazdı çiçeklerim erkenden koparırlardı oyunu hiç bir zaman kuralına göre oynamadım vardı hep bir açık gözümün kaydığı burnum uzun zaman beyazdı legal yaşamadım bu hayatı zarlarım iyiydi bir zamanlar şampanyalar açtırırdı kaldırımlarımda ayyaşlar uyuya kalırdı kaldırımda adın yazardı ondan köreldi çakım ıssız bir sokakta leylayken cüzdanım için böbreğim alındı çocukken yaraladım dizimi gülmesinler diye ağlamadım gururum için onlarcasını yaraladım sokaklarımda bela eksik olmadı dostlarımdan öğrendim onlara acımadım hızlı zamanlarımda giremedigim mekanın locasındaydım kan kumar hayat batak bak kader sevdam psikozum tetikte bak o an gözüm kara yol boş durmadan koş sonunda aldık yara sevdim o kızı kendim yazdım anlıma içmediğim bok kalmadı tattım her kafayı gözlerim eskisi gibi güzel bakmazdı artık filinta hayatınıza gazaptım değildi yolum yol sonu boş defterleri karala bişeylerin peşinden koş sevdiğinle bir yemek hayal et ortam loş cek sigaradan bi duman olum daha toysun toy ölüm olsada sonu hayallerim kadar varım gece 4 05 kahvem sert sigaram kalın düşündüm senelerce üçün birini aldım kendi kafama kendim sıktım