อย่าจมกับความมืดมน อย่าทนอยู่กับความหมองช้ำ..จงฉุดตัวเองแล้วรีบลุกขึ้นมา ออกจากห้วงทุกข์ในเบื้องหลัง..แล้วก้าวไปสู่แสงสว่างในเบื้องหน้า..เพราะหนทางนั้นอาจรอคุณอยู่....เรารู้..สุขทุกข์เกิดมาเป็นของเคียงคู่..แต่สิ่งที่เราทำได้คือยอมจมปักหรือจะเดินต่อไปด้วยใจนักสู้..ในโลกที่ทุกๆสิ่งเกิดขึ้นมีคนลิตขิตจริงไหม ถามใครมิอาจจะรู้ ..สำคัญนั้นอย่านั่งเจ็บช้ำให้ตัวหดหู่..สุดท้ายควรเดินต่อไปก่อนที่ลิขิตจะเผยตัวให้ได้ดู... ต่างคนก็รู้ดีภายใต้ชีวิต..ที่ลมหายใจมีเพียงน้อยคิด จงอย่าคิดเกินไปก่อนที่ทุกอย่างจะเเปรเปลี่ยนผันอย่างเกินความคาดคิด.นั่นคือชีวิตอาจมลายจนดับสูญสิ้น..แบบไร้หมดหนทางจะ. แก้ไขได้..จงอย่ายอม..อย่ายอม..อย่ายอม..กับโชคชะตรา..