این روزای که مال من نیستن اعصبم خورده تو غالبم نیستم نخا که باشی جای من هیچوقت من عمرو وسط این سگ دونی سوختم شاید قید رپو به کل بزنم شایدم گند بزنم به کل شبم من این را زندگیو رو همیشه دودور میزدم الان چی شده قفلی زدم دکس ده ننش دیگه نه راه صاف دارم نه راه در رو جای پیشروی میکردم فرار از خود تو جمعی پر بود لب خندون با یه بغض ترکیده میرفتم سر خم تو صدام در نمیاد از توی هنجرم عزرائیل امده حلام کنین اگه بد بودم اگه تو همهی کارام سرخودم بیا سر قبرم با یه شمع تو شب اینجا دووور از حرفای مردمم دلم میخاست با بغیع فرق کنم نه تو قبرستون بغیع منو دفن کنن من اون کسیم که هم ادرسو رو عوضی میره در حدی که به خودم ته داستان چی میشه اصن چی به چی کی به کی کی زندستو کی میمیره شبا روشن صبحا تیره هر کی به فکر خودشه تو این کره خاکی حس میکنی شدی یه موجود اضافی باید جمع کنی بری جایجای هیچکی نیس باید ازاد کنی روحتو تو اوج تاریکی یهو عصبی میشم یهو میرم توی حس تا دم جهنم میرمو برمیگردم تو بهشت ولی به خلوت با خودم میگم میخندم فک نکنی رد دادم دیونم نه بی جنبم