این حرفا ، حرفایه فقط من نی حرفایه سی صدو یک پرندن که بالشون و بریدن . این حرفا برگرفته از حقایق از پرنده هایه واقعی از قله هایی که میشد فتح بشه ولی به جا استقبال ازشون یه مدرسه سد شد اینجا هم چی سوخت شماره دو ، ایساری زنده باد کشتار دسته جمعیه نابقه ها . دیدی چی شد ده شصت باز به نسل بعدی ورق خورد هه دیدی چی شد باز مسلس حرفایه بی ربط معلمم شروع شد میرم سنگر بگیرم ، پشت میزایه شکست اون عقب پیش رفیقایه زخمیم میرم و دم از امید میزنم که هنوز میشه ولی هیچی رو تن گلوله بارون جز مرگ تاثیر نمیزاره رفیقم ابولی کم آوردم سرش و گذاشت رو میز خسرویم داره سرشو تکون میده با یه لبخند ریز معنیه بدی داره رفیقام همینان حاجی بگو آخه درس چه معنی داره وقتی اینا نباشن میخوام دنیا نباشه میخوام دنیا نباشه کاغذ مچاله هامون و چند میخرین یکی توش راجب عشقش نوشته یکی آرزوش بر باد رفت جفتش چون نبود کسی پشتمون