[Motkan] Siyah duman ceplerinde sigara kağıtları Birgün hiç olursam penceremden yakarım kağıtları Hayat hırçın okyanus limanda batırın kayıkları Senle yüznleşicez bir masaya yatırıp ayıpları Kaderin pençesi kural kesin ölmek gibi Yani kural kesin hergün kadere sövmek gibi Yaşam ağlamaklı sewdiklerine küsme gibi Çare eşyalarını toplayıpta gitmek di mi ? Anca gidersin ve ardında bir annen kalır Artık hayallerimi kahpeleşen dostlar alır Motkan asfarkanı seni bu yollar tanır Böyle iyi mi he dudaklarına camlar batır Aldım öfkelerimi ellerimle duvarlarıma tıktım Öyle kolaydıki ilham perimin şakaklarına sıktım Oturup ağladım bu parmaklarımı kulaklarıma tıktım Tüm düşlerim gıcırdarken yumruklarımı sıktım Şimdi gelsen de hiçtim , gözün gitsende hiç Eğer yüz bulursan kan harmanlı votkamdan iç Tabi yeri sağlam şerefsizin kollarında piç Haberin olsun ömrün artık benim şarjörümde piç Eğer geleceksen sigarama çakmak getir Ayna suç ortağım nice yorgun verseler bitirdi Düşler getirdim anne , özlem bitti Oğlun soğuk kirli sokaklarda dostlar yitirdi. [Haylaz] Cesaret bi silahtır, bu korkularını sil artık, Bayatlamış yalanların hayat kadar yalancıdır Sen anladığını sandığın tüm anların yalancısı Ben de amına koydum gördüğüm tüm aynasızların ! Sokaklarda yaşam bu duvarlarda resim Ben tanıdıkça sevecek bu aynasızlar kesin Yeraltındayız yanımda motkan bu sesi Dinledikçe moruk sokaklarda teyiplerle gezin Mahallemde kan bu cehennemde dans eden benim Haplanıp zebanilerle patlıyoz duman verin Lan aptal olma duyduğun bu Türkçe Rap değilse ne ? Kendi kafamı yaşayarak bu tarzı yarattım demin Gelip giderlere alıp verirler ey bu döngüler Devamlı böyledir yeraltı karanlıkta kaybolan Veletlerin sikik track’leriydi sanki rap O sahnelerde biz yokuz moruk çünkü hepsi bir dönek Bildiğim kadar konuştum izledim sokakları Sen kitaplarından aldın yazdığın satırları Hep aynı konular aynı mewzu sıkıldım be aslanım Kediye boğdurup bıraktılar bi köşeye aslanı Bi saniye …. Beni tanıyana sor sana son sözü Haylaz koyar Unutma herşey tamam cesaret benden yana