Bilmiyorum hangi taraftayım belki araftayım Öyle bakıp gülme bizimki de sanat dayı İstemezdim hiçbir zaman ciğerimi karartmayı Yada bir köşede gözlerimi kanatmayı Sabun köpüğü hayat elinden kayıp gider Yoklukla yoğurulursun her güne sayıp bir dert Uzayın boşluğunda yankılanırken bu şarkı Herkes edepli de topluma ayıp bir ben