Ryhme ... กูจากบ้านมาไกลเข้าเมืองใหญ่มาหาฝัน ครั้งแรกที่กูมา กูไม่คิดสักนิดเรื่องสมหวัง ภายในใจมีแค่คำดูถูกที่ผูกใจให้กดดัน กูรู้แค่ดับเครื่องชนเอาให้สุดแล้วหยุดที่ผิดหวัง อาจพลาดพลั้ง อย่าหยุดยั้งแม้ในใจยังหวั่นเกรง กูใชัความสามารถไม่พึ่งพา แต่ศรัทธาที่ตัวเอง ไม่มีคำว่า เส้นสาย ในหัวเป็นตัวกำหนดกฎเกณฑ์ มึงจะพึ่งอะไร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหน ถ้าไม่ใช่ตัวมึงเอง ไม่กลัวเกรง ชีวิตข้างหน้าแม้ว่าจะลำบาก มันเหนื่อยล้า อยากลาออกแต่ไม่ได้อย่างใจอยาก เหงื่อมันท่วมตัวเหมือนกับควายที่เหม็นสาป พ่อครับแม่ครับผมจะเอากระบี่สั้นมาฝาก แม้ปลายทางมันไม่สำคัญเท่ากับระหว่างทาง แม้วันที่ลำบากแต่หากยังมีเพื่อนอยู่รอบด้าน อกหักก็อย่าพึ่งคิดว่าไม่มีคนคอยเคียงข้าง มองขึ้นฟ้าอาจมืดมิด แต่อย่าลืมคิดว่ามีดาวอยู่รอบด้าน ไอ้พวกบอกว่ากูไม่เคยเจอความลำบาก แล้วมึงเคยเรียนหรือยัง ควรเอาเวลาวิจารณ์ไปทำอย่างอื่น เดี๋ยวกูก็ตบเกรียนให้ดัง มึงควรทำตัวเองให้ดีนั่นแหละควรใส่สมองแล้วจำคำพูดหมาๆไร้ราคาสำหรับกูไม่มีค่าที่จะฟัง