ψάχνω για να σε βρω άραγε εσύ ψάχνεις εμένα; τόσα ονόματα οδών πουθενά δεν βλέπω εσένα;, σε ένα παγκάκι πέρα το άρωμα σου ατον αέρα, Και η γη κάτω απτά πόδια μου χάνεται λες και είναι σφαιρα, Μου ειπε εκείνο το βράδυ θα παει βόλτα, ακομα πρμνω 3 χρονια να χτυπήσει η πορτα,η καρδιά σου διακόπτης που δουλεύει χωρίς ρεύμα έτσι όπως καταντήσαμε δεν θα χουμε ούτε καν για γευμα. Οι φίλες σου δεν μαρεσαν,ας είμαι ειλικρινής...Μα κάθε λέξη που έλεγες ήταν λόγος τιμής...Εγώ είμαι για σένα καισυ είσαι για μένα,θα σκέφτομαι λογικά τέρμα τα απωθημένα... Ποτέ δεν μπόρεσα να εκπληρώσω τονειρό σου σκέψου όμως ήταν δικό μας ή σχετικά μόνο δικό σου;...Το πιο γλυκό μου γαμημενο λάθος,αυτή... Μα δεν πρόκειται ποτέ να την αφήσω να χαθεί... Ήταν η αρχή μου και το αιώνιο τέρμα μου,...Μια αόρατη πληγή κάτω απτό δέρμα μου...Τέλος χρόνου μου είπε...Κι όμως αυτός ο χρόνος δεν τελείωσε,...Κι όμως αυτός ο χρόνος δεν τελείωσε,... Ήταν σαν να μην υπήρχε,...Όλοι πεθαίνουν στους εφιάλτες τους ξέρεις γιατί;... Γιατί δεν σκέφτονται μόνο την πάρτη τους,...Διώχνω παρενθέσεις,συνεχίζω σαν να μην υπήρχε χθες,...Και συ ξανάρχεσαι ρωτώντας με "γιατί δεν με θες;"...