Ініме Қ-сы: Жаныңда бола алмаймын күнделікті күндерде, Қасыңда қона алмаймын қалжыраған түндерде. Егер де қиналсаң, желден жылдам жетемін, Қолдан келгенді жасап саған демеу беремін. Өмірде ағаң бар, ешқашанда қысылма, Ешкімге есе жіберіп үмітсіз жығылма. Інішек, ұтылма, өмір деген – ойын, Кедергі, қиындықтарды мойынсынба, жойғын. Қалайсың, інім, Уалихан, қалай жағдайың? Ағаң тұрады артыңда қамал болып әрдайым. Тілдеспейміз екеуміз – уақыттың жоқтығы, Болмашы тірліктер, жұмыстардың көптігі. Тамырымызда біздің ағуда бірдей қан, Сен үшін тақалса, кез келген жерде тұрамын. Тосамын кеудемді атылған әрбір оққа, Үміттерді үзбе, бауырым менің, тоқта. Мен саған қызығамын, пәк күлкіңе жүзіңдегі, Сен сәби кезіңнен бастан қайғы үзілмеді. Анамыз үшеуіміз тоздырғанбыз емхананы, Осының барлығы бұзды ғой мендік сананы. Уайымсыз өмірді лайым сені көрсін деймін, Бағаларың қандай, қадағалап та білмеймін. Сен маған ұқсама – білімді білік алмадым, Жемісі болмаса да, көше өнерін таңдадым. Қ-сы: Жаныңда бола алмаймын күнделікті күндерде, Қасыңда қона алмаймын қалжыраған түндерде. Егер де қиналсаң, желден жылдам жетемін, Қолдан келгенді жасап саған демеу беремін. Өмірде ағаң бар, ешқашанда қысылма, Ешкімге есе жіберіп үмітсіз жығылма. Інішек, ұтылма, өмір деген – ойын, Кедергі, қиындықтарды мойынсынба, жойғын.