utak koy sabog pakiramdam ay wasak sa loob panglabas ay nakangiti parin ngunit lubog sa lungkot pero malakas ang pinapakita ko sa mga tao sa palibot ayokong may masaktan yun ang totoo sa aking pag iisa sana hayaan niyo pumatak ang mga luha sa pahina nitong libro tanging pag susulat ang kasiyahan ko tanging lapis lang ang ginagamit ko tanging salita lang ang pinag lalaruan ko hindi pako na tuto mag mahal ng totoo dahil na saktan nako sa akala koy isang laro kung saan ako ang nahulog kung saan ako ang nalaro napaso sa apoy na mismo ako ang nag buo sakit ang nag turo sakin matutong maging handa sa pagsubok at wag sumuko at wag sumubok mag mukmuk sa maling tao nag lalaro ng usok lumioad sa kalawakan pinaag aralan ang mundo balang araw lahat to mawawala ako rin pwedeng mawala pero mag iiwan ng talata pruweba na hindi sumuko at sumusulong parin sa laban kahit sugat sugatan ang hindi makakapatay sayo ay mag bibigay lakas sayong panindigan mabuhay ng malaya mabuhay na walang inaapakang kapwa sumaya nang walang sinasaktang bata tao at kapwa malakas ka mas malakas pa sa inaakala ang panginoon ay patulpy na ummaasa bumalik ka sa kanyang yakap akoy lumulua kung makita kung gano nako kalayo ang aking nilakad tapat sa aking puso pero sinungaling sa aking utak masaya pero ang nalilito