deliriyorum yine ki gelemiyorum kendime anlamiyorum bise sanki dunyam kapali gişe bakiyorum oyle boslukta bir terse bir duze beynim silah gibi sanki gudumlu bi fuze her tarafim dort duvar sanki yikildi ustume aklima gelsede kelimelerimin hepsi yapisir dilime icime korku salamadi bu gune kadar hic bise sizler engel oldukca dumanimi cekicem icime yine yoluma ciksanizda evet ezip gecicem ben yine guvenmiom kimseye siz hepiniz olsanizda ben tekim kalemde