" گله " هه ! هیچ کدومتون نمیفهمین  به خدا هیچ کدومون نمیفهمین  وقتی دنیات واقعا سیاه شده  وقتی موقع نوشتن بغضت میترکه  میفهمی چه حسی داره ؟؟؟  میگی همه اینها تبلیغه؟  آماده ای ؟ که تو هم منو ترک کنی  یا می خوای بشنوی تا درد منو درک کنی  می خونم تا تو دلم این بار سنگین نمونه  این اشکه منه که باعث رنگین کمونه  این صدای اشک منه به هر گوشه رسید  فعلا که زندگی گرگه و ما یه خرگوشه سفید  دلم بهم میگه این ناله ها کافی نیست یه ریز  غرق خوابم ، واسم یه لیوان کافی میکس بریز  که بیدار بمونم ببینم من چه واژهای  می تونه بهتر بیان کنه عمق این تراژدی  وقتی کسی راه نمیاد باهام جز سایه من  بایدم رپ معنی دار بشه مایه ننگ  با همین امکاناتم میرم تو این راه پیش و پس  وقتی 70 میلیون می خوان کار شیش و هشت  پس دیگه حاجت کدوم استخاره هست ؟  باید بکنم از استعدادم استفاده پس  گله دارم ، آره من از خدا گله دارم  که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم  دیگه پر شده از ناله ها دله پارم  که چرا خوبیهای دنیا واسم نصفه کارست  وقتی غرق میشم آره زیر سیل کارم  وقتی نمیشه بدست بیارم دل یارم  وقتی شونه ای ندارم روش سر بذارم  میگم گله دارم ، گله از این دل زارم  می گی کفر نگو ، تو هم شکر کنش باز  ولی وقتی شب رفته و اینجا صبح شدش باز  و خورشید تابید رو مشکلی که تو دل من بوده  حالا منم و روزگار و یه دوئل مردونه  می گم بکش خودتو بذا یه نفسی بکشی  وقتی داری راه زندگیتو عوضی می کشی  به مشکلاتم می گم من دوباره نمی خوامت  چرا سختی واسه منه خوشی مال رفیقامه ؟  از شاسن بده مائه جاده تنگ میشه ، آره  وقتی دست به طلا هم میزنیم سنگ میشه ، آره  وقتی به آینده ها ندارم حص خاصی  وقتی به جیبم ندارم حتی اسکناسی  پیش دوست و آشنا هم نمی خوام کم بیارم  مجبورم سر و تش رو با یه دروغ هم بیارم  جای اینکه خدا واسه مشکلم پا پیش بذاره  کاری کرده صبح و شب رو سرم آتیش بباره  گله دارم ، آره من از خدا گله دارم  که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم  دیگه پر شده از ناله ها دله پارم  که چرا خوبیهای دنیا واسم نصفه کارست  وقتی غرق میشم آره زیر سیل کارم  وقتی نمیشه بدست بیارم دل یارم  وقتی شونه ای ندارم روش سر بذارم  میگم گله دارم ، گله از این دل زارم  تا که پوله به جیبت دورت از دوستی پره  تا که مشکل داری نمیبینی دوستی دورت  جز 2 ، 3 نفر رفته هر کی سمت ما بود  حالا ماییم و بورس و چک و سفته هاممون  اونها شعار می دادن منو درکم می کنن  ولی وقت سختی دیدم چطور ترکم می کنن  چه دوستهای من ، چه عشق و چه برادرم  نمیدونستم ضامن رابطمه درآمدم  و واسه مشکلاته به هم ریخته حال روحیم  حالا کجای دنیا فرار کنم با چه رویی؟  و تو هر کشوری که به تو بخوان اقامت بدن  واسه ایرانی بودنت تو رو حقارت میدن  تو رویا بودم که حال خوشم همیشگی است  و حالا می فهمم هیچ مادیاتی همیشه نیست  دنیا کاری کرد که چشم های من هر شب اشکه  ولی نمیبازم ، مگه دنیا از رو نعشم رد شه