นั่งดูรูปถ่ายที่กับฉันเคยถ่ายด้วยกัน และฉันต้องใช้เวลาแค่ไหน ฉันถึงมีสิทธิ์ จะลืมมัน เพราะฉันยังจำทุกคำที่เทอบอก บอกให้ลืมเทอสะนั่นแหล่ะเป็นคำ คอยปลอบ ทุกการกระทำมันคอยบอก บอกว่าเทอไม่กลับมา เรยให้น้ำตามันช่วยปลอบ ทุกความทรงจำมันคอยตอก เหมือนมีคนมาเอาตะปูมาแทง จนลึกเข้าไปในปอด มันทำไห้หายใจไม่ออก เพราะว่าสุดท้ายแร้วในวันนี้ฉันไม่มีเทอมาคอยปลอบ ฉันนึกถึงคืนที่นอนกอด และฉันยังจำทุกลีลาทุก ท่าทางของเธอตลอด ไม่รู้จะอะไรมาปลอบใจ มันเปนความผิดของฉันที่ไม่สนใจ เทอเรยต้องจากไป สุดท้ายเรยต้องมาเสียใจ เพราะว่าจิงๆแร้วในวันนี้ฉันก้อไม่เคย ลบเทอจากใจ