Жаныма маза, бермей жүр мынау сағыныш, Сезімім анау, Шербетін алда қанып іш. Дәл қазір маған, Жақынсың және алыссың, Білесіңбе сен?! Тәтті мұң екен сағыныш. Жаныма келші, Сүйейін сені аймалап. Мойныңнан иіскеп, Еркелетейін жайғанақ. Жаныма келші сағынта бермей сен мені, Сұлуым менің, Сүйкімдім менің ай қабақ. Қыдырып ұзақ, жүрейік еркем баққа кел, Қызыға қарап, Тұрсыншы бізге қалың ел. Сағынып жүрсің, Өзіңде жаным дәл мендей, Қинала бермей, Ұмытта бәрін жақын кел. Есіңе алшы, Сырласқан ұзақ түндерді, Есіңе алшы, Риясыз күлген күндерді. Осының бәрі сезінген жанға бақыт-ау, Ойласам соны,жүрегім менің езілді. Шаршады жаным, Бақыттың күтіп ақ таңын, Естелік іздеп, Дәптерді ұзақ ақтардым. Махаббат жайлы жазылған әрбір шумақта, Төгіліп тұрғой, Өзіңе деген сырларым. Арманымның асқар тауы сен бедің, Сезімім биіктеп, жүрегімде тербелдің. Өзіңе гүлім, бағынар жүрек, бағынар, Сен болсаң екен жалғыз ғана сенгенім. Сезім оты мазданып жанып жүректе, Қайтейін енді махаббат атты гүл ексе. Ұсынам жалғыз өзіңе ғана, өзіңе, Мендегі сезім пердесін гүлім, кірлетпе. Қандай жансың, жанарыммен таласар, Күн-түн демей ойымменен санасар. Қабыл ал жағыз менің берген гүлімді, Сондағана жанымыз біздің жарасар. Сезім тасытқан таң қалудамын көзіңе, Дірілдеп шыққан күлкіңе және cөзіңе. Сезімді енді сезгендеймін жаңадан, Тәуелді менің жүрегім жалғыз өзіңе. Тұла бойыңда кереметтей бар мүсін Сен шығаршы жүрегімнің жарғысын Ғашық отына күйермінде, жанармын Өмірімде жоқпысың, әлде бармысың Қаламаймын қара аспанның төнгенін, Қаламаймын сезім шырағы сөнгенін. Жүректе жанған бар сезімді ұсынып, Қалаймын тек,махаббатымның гүлдеуін