มึงมัวแต่สนคำด่า คำติชินนินทรา มึงมัวแต่สนความคิดของคนรอบกาย มึงมัวแต่สนกลัวคนสบาย มึงมัวแต่สนความจนมันไม่เอาปืนมายิง มึงมัวแต่แคร์คนอื่นจนลืมสนใจคนที่อยู่กายมึง มึงคอยแต่คิดว่าใครจะดีจะร้าย มึงมัวค้นหาตำราจนลืมศึกษาสิ่งแวดล้อมนอกห้องเรียน มึงมัวแต่หวังให้เกรดมันออกมาดี จนมึงลืมคิดไปว่ามันเอาไปใช้ได้จริง คนเรามักจะยึดติดกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ไม่ว่ามันจะตีราคาได้เท่าไร่ คนเรามักลืมคุณค่าของตัวเอง จนลืมไปว่า พ่อแม่ที่ให้มึงเกิดมาจะกินอะไร มึงมัวแต่แคร์เพื่อนจะคบกูใหม มึงแคร์แต่ว่ามึงจะไม่มีที่ยืนในสังคม จนมึงลืม แม่ผู้ให้บังเกิดเกล้า มึงเอาแต่มองกระจกที่มีวันร้าว แต่มึงคิดมองอนาคตที่มีแต่ก้าว จะก้าวยังไงต่อ เพื่อให้พ่อแม่มึงอยู่สบาย จนวันสุดท้ายที่ท่านต้องตาย ก่อนชีพมลายขอให้ท่านได้อยู่สบาย ดีกว่านอนเอาตีนก้ายหน้าผาก แล้วบอกว่าทำไม่ได้ เอาๆ เอายังไงต่อมึงจะเริ่มก้าว หรือจะหยุดเดิน มึงจะความบังเอิญหวังแค่ลอตตาลี่่แค่ใบเดียว มึงอย่าใช้ความคิดเพียงเสี้ยว แค่ก้าวเดียวมึงอาจจะพลาดได้ มึงจงคิดไตร่ตรองให้มันดี เพราะวันพรุ่งนี้มันมาถึงเสอม แต่มึงจงจำเอาไว้ว่าวันวานไม่อาจย้อนคืน จงตั้งสติอยู่ในศลีระธรรม จงตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน มึงอย่าเอาตัวล้มลงดินและบอกว่าไม่มีแรง ไม่มีแฮง มึงอย่าตัดท้อเอาความสบายเพราะตอนมึงตาย จะได้นอนตายตาหลับ สู้ดิ