mahdi_15:18
mahdi.elyasi34 Plays
•17 Mar 2018
فرق منو تو تَرز انديشمونه رفيق ،چيزى كه تو رگيمم باشه مياره جدايى ،بازم تو منو بندا دورُ چشماتو ببند روم ، اصلاً واسه آرامشه خودت ميگم نبين گوشه شهرا محتاجا مثه بذار بيشتر بچسبه بهت رانت بابات الكى زهر نشه شبت پيشه تراولات نه حاجى اينجورى نبودش حرومش كنم عمر يكى بياد بگه تمومه، ها تو بگو بهم رفيق آره تو بگو رفيق يعنى چي اصلا جز حفظ رازا فاش نشده حياط خلواتا پير شديم كه گوشه سيگار پست هم بازم يه مرامه ما زبونه قلاف باز مابوديم شبا بيدار اكل سيگار،نفاز ميخوام چيكار، پِيه گذشتن خوبه زمان ، نه نمياد اگه بخواد بياد فرداش مياد تويه سرت فكرش، بيبين مگه چى هستيم ما آدما ، نكن زياد روم حساب لنگه يه سكته، يه سكه تو دو طرفش يكى برام،خودش جم شدن نخوندم واسه جماوَرى فنام، خودم فنام ، ما چى ميگيم تو چى ميگى ، ما تو فلسه هاى فكر خودمون گيريم، تو ميگى منم يك تهران،حاجى بذار دوست بمونيم بذار يادمون بره نسلمونُ بَد چِزوندين اون شكما كه سير ميشن پره خونِ آدما الانم ادعا نداريم، بگم طرف منه نه گونى پيچ باتوم پيچ طبقاتِ پايين تر از پاركينك كميته خونُ چَك تحقير كرده كشته مردمشو تا بشه مهره ى مورده اعتمادِ حكومت، جيره خور ميكِشيمت پايين يه روز از قدرت تا آخر تاريخ بشر نميذاريم واستون فرصت حياط ، هيئتى ويسكيو بده تمومه ايامه فاطميه والا تو كاره امسال شماها مونديم ماهارو روندين رو مردمم ديگه نور تاريكهيه محض نگاه همچيه ولش تاريكيه محضه نه ولى واسه تو همين الان مامان گفت زنگ بزن محمد جواد ببين تِرمش تمومه بگيرم بليط از نيويورك بياد تهران بَعدش با هم بريم كربلا و فازه معراج رفيقاش چاقالا ميگيرن فاز غيبت، من از تتتك تكه لحظاتم خواب ميخوام هميشه كامامونم بو خاك ميداد مگه صداش مياد يه وقتيا هنوز دادو سوت اشتياق چيزى كه الان نيست ريسك بوده نوشتنشم ،گفتنشم راهه چاره نيست اداعا داره ربات نيست بدون باترىُ احساسى جاهاش خيسِ عرق هدفمو ولم كنين تا كه تاسر حده مرگم نرم دل نميكنم به فرزم بگيرى منُ . نميگيرى اثرمو، نميگيرى اثرمو روزمخ جوونا تارنخورن فريب ازت زديم صدتا نشون با يه تير پس نگو با يه گل بهار نميشه، باد آوردرو باد ميبره به در گفت ديوار بشنوه،با هر دستى كه دادى پس ميگيرى عكو بزرگى به عقل نه به سال ،با ما بشينى ماه شوى با ديگ بشينى سياه شوى، پول كه زياد شود خونه تنگُ زن زشت شود، توبه ى گرگ مرگه بازم پول علف خرسِ ، نتفته جدا بافته بدون پايان شب سيه سپيده،ترسم كه به كعبه نرسى عرب اين راه تهش تركستانِ
Leave a comment
ترک جدیدم لطفا حمایت شه
فرق منو تو تَرز انديشمونه رفيق ،چيزى كه تو رگيمم باشه مياره جدايى ،بازم تو منو بندا دورُ چشماتو ببند روم ، اصلاً واسه آرامشه خودت ميگم نبين گوشه شهرا محتاجا مثه بذار بيشتر بچسبه بهت رانت بابات الكى زهر نشه شبت پيشه تراولات نه حاجى اينجورى نبودش حرومش كنم عمر يكى بياد بگه تمومه، ها تو بگو بهم رفيق آره تو بگو رفيق يعنى چي اصلا جز حفظ رازا فاش نشده حياط خلواتا پير شديم كه گوشه سيگار پست هم بازم يه مرامه ما زبونه قلاف باز مابوديم شبا بيدار اكل سيگار،نفاز ميخوام چيكار، پِيه گذشتن خوبه زمان ، نه نمياد اگه بخواد بياد فرداش مياد تويه سرت فكرش، بيبين مگه چى هستيم ما آدما ، نكن زياد روم حساب لنگه يه سكته، يه سكه تو دو طرفش يكى برام،خودش جم شدن نخوندم واسه جماوَرى فنام، خودم فنام ، ما چى ميگيم تو چى ميگى ، ما تو فلسه هاى فكر خودمون گيريم، تو ميگى منم يك تهران،حاجى بذار دوست بمونيم بذار يادمون بره نسلمونُ بَد چِزوندين اون شكما كه سير ميشن پره خونِ آدما الانم ادعا نداريم، بگم طرف منه نه گونى پيچ باتوم پيچ طبقاتِ پايين تر از پاركينك كميته خونُ چَك تحقير كرده كشته مردمشو تا بشه مهره ى مورده اعتمادِ حكومت، جيره خور ميكِشيمت پايين يه روز از قدرت تا آخر تاريخ بشر نميذاريم واستون فرصت حياط ، هيئتى ويسكيو بده تمومه ايامه فاطميه والا تو كاره امسال شماها مونديم ماهارو روندين رو مردمم ديگه نور تاريكهيه محض نگاه همچيه ولش تاريكيه محضه نه ولى واسه تو همين الان مامان گفت زنگ بزن محمد جواد ببين تِرمش تمومه بگيرم بليط از نيويورك بياد تهران بَعدش با هم بريم كربلا و فازه معراج رفيقاش چاقالا ميگيرن فاز غيبت، من از تتتك تكه لحظاتم خواب ميخوام هميشه كامامونم بو خاك ميداد مگه صداش مياد يه وقتيا هنوز دادو سوت اشتياق چيزى كه الان نيست ريسك بوده نوشتنشم ،گفتنشم راهه چاره نيست اداعا داره ربات نيست بدون باترىُ احساسى جاهاش خيسِ عرق هدفمو ولم كنين تا كه تاسر حده مرگم نرم دل نميكنم به فرزم بگيرى منُ . نميگيرى اثرمو، نميگيرى اثرمو روزمخ جوونا تارنخورن فريب ازت زديم صدتا نشون با يه تير پس نگو با يه گل بهار نميشه، باد آوردرو باد ميبره به در گفت ديوار بشنوه،با هر دستى كه دادى پس ميگيرى عكو بزرگى به عقل نه به سال ،با ما بشينى ماه شوى با ديگ بشينى سياه شوى، پول كه زياد شود خونه تنگُ زن زشت شود، توبه ى گرگ مرگه بازم پول علف خرسِ ، نتفته جدا بافته بدون پايان شب سيه سپيده،ترسم كه به كعبه نرسى عرب اين راه تهش تركستانِ
You may also like