مدارمه الآن روی کره های اصلی میای جلو میبینی کل راهو بستیم صبحه آره شب نی گُل ما یه پَک نی تو که آره ندیدی مُخ ما که رَد میده مُهره ها که پَرت میشه بَد میشه پس دیگه دستی که نزدیکه قطع میشه وقتی که شمشیره چپیه راستیه هفت تیره مغزی که درگیره گرمیه رَپ میشه رپی که همیشه حَق میگه وقتی که زنجیره اصلیه جمیله دَنس میره پَهن میشه فرشی که از شیشه بَد تیزه هست زیرش توو رو همه درومد اگه بیان اینور سکوت کنه پهلوشَم گلولمه تنومند توو خشابش نمیمونه نمیتونه بخوابه میاد بیرون از خونه زوزه های پیروزیو روزگاره ویرونه اونَم آخه دیوونه نمیتونه بشینه رو رَگبارش میمونه دود از لای میدون بالا میره حالا دیگه نمیرسه دست هر جونوره حیوون