Karanlıktan(Serbest still 2)
Burgal noyan#Ss91 seni duyamadım ne dedin üzgün müsün bağır biraz kendine gel sağlam dur sen iğrenç bir varlık değilsin aksine aynanın karşişinda kendi kendinin yücesisin acilen sızlanmayı bırak asker evet asker dedim çünkü insan bu yaşamda sürekli bir şeylerle savaşmak zorunda kancıklık edipte tükenmiş sendromuna girdim deyipte zırlamayı kes dik dur karşımda tükürme düşmanın karşısında ağzın kan dolu olsada selam olsun ulu kağan emir timura hiphop benim öfkeli bi marşım bak onlar mixlesin sözde raplerini arabeskle ya da popla haykırırım karanlıktan burgalın punchları bi cami duvarı eceli gelen işesin bu son olacak inzivaya çekilecem dedim bi gece iki gölge tarafından uyku arafında çapraz ateşe çekildim linç edildim beynimin yarisında sokak mahkemeleri kuruldu sözümü sakınmadan geberene kadar rap yapmaya mahküm edildim kaçmak istediğim için özür dilerim gitmek yok ne kadar kafam dolu olsada #serbeststill92 yi yap diye emir veriyor karanlıktan istediğimi söke söke alıcaz karar verdik 9 la bi ışık patlamamış aslında ben halise girmişim kurt ininin karanlığında Ama külkedisini gerçekten de sikmiştim bomboş volta atarken odamda sabah olmasın diye yakarırken buluyorum kendimi ulu Tanrıya bu hiphop karanlıklara aşağilarız burda yapmacık ışıkları sen uykuzlukla felan övün velet iyi bir şey sanıp uyuzlukta sınır tanımayan o varlıklara sürekli aklım takılırı bak bi konum yok beat kendine çeker burgalı öylece anlatırım gözlerimi kapatıp gözlerim açık gidecek bunlar insan olamayıp kendi kendilerini yok edecekler korkularım onlara vatan haini dedim faşiste çıktı adım kadın çekil önümden oyalama beynimi aşkla savaşın ortasındayım popçu kırmalarinı boğar punchtan postallarım dostları bırakmam geride ölüm gelsede ölüm gelsende bitse artık ızdıraplarim sıkıldım her gece aynı rüyayı görmekten işin kötü yanı ayaktayken gözümün önüne gelir bu şekiller bi şekilde öğrendim hipopu nefretle güçlenerek fan biriktiremeden nasıl hater birikti yeraltında anlamadım alıkonulmadım aslında bi karanlık tarafından kendimi karanlığa bıraktım süzülüyorum senin göremediğin bi boşlukta burda herşey kaskatı manevi şeyler iyi karşılanmaz hep bi şekilde ayırt edilir iyiyle kötü asla birbirine karışmaz noyanı mest eder ritim bu yüzden o kancıklardan sözünü sakınmaz ölümden korkma saniye kadar yakın bak yakınma herşey siyah beyaz diye dik dur bir gece azrail gözlerine renk katacak kalabalığa fazla alışma sen de sonunda tek kalacan gebermeden cehennemi yaşatır bazı ağır olaylar ayaklarımda hep bi ölüm soğukluğu var
Leave a comment
You may also like