میدونم مهم نیست که همه چی تموم شده مهم اینه که یه سری کارارو فقط باهم میکردیم الان که من نیستم ولش کن..... دوباره من دنبال یه اتاق تاریک و یه تخت دو نفره یه جایی که لو ندنش یه زندگی مرفه که در حد هنرمنده همه روزا پر از خنده شدم مرد تو همدمه تو پا میشم صبح از تختت مزخرفه بگو این چه وضع حال ماست میشینم تو خیالم روبه روتو در گوشم چیزای خوب بگو تو ولی فایده نداره خوب ببین روبه روتو اره اینجا ته راه ماست کاش میفهمیدی که از این تریپا نداریم که بری سر خودتو خبر ندی نگرانتم من از قدیم کم با هم قدم زدم کم به هم قول  دادیم که بریم جلو عقب نریم میگفتی همش سریم از همه قشنگترین  حال مال ماست فقط همین تو شبای شمال کنار اب با لباس قدم زدیم ولی رفتی به هرچی توی داستان ماست لگد زدی هرچی دلم خواست که رو راست باشه باز همش بدی کی از پشت لباستو می بــنــده با همه خشکه واسه تو میخنده بگو اون کیه که حالتو میفهمه امشب چقدر چشای تو بی رحمه ببین هیچ تریپی نی نه من کسی ام نه فک میکنم خیلی سرم ازت اره من کبریت بی خطرم اصلا ولی بد نبودم به جون مادرم قسم فقط میخواستم همیشه افتخارت باشم قبل از قرارمون کلی استخاره داشتم که برم نرم چجوری خوشحالش کنم همیشه یه صحبت نصف کاره داشتم داره میترکه سرم اخه مگه داری مگه میشه به تو بگم ازت بدم میاد تکراری شده لوندیات رو مخمه کم حرفیات نمونده اصلا حرقی بات تو خواستی این چرندیات راجعبت از دهن بیاد گرفتی ازم ایراد توقعات ازم زیاد کاری کردی که از هرچی اسفندیه بدم بیاااد از هرچی اسفندی بدم بیاد دیگه تنها میشینم تموم  مراسم