گلادیاتور ایلام باستان= اونجایی که مو بگوم. تموم میشه. داستان بلاخره بلندش کردی با هزار جادو جنبل=. علنی با تونه قلافی با موم هس ایه ردی بالا هم بندیات اگرن بالماسکه## وقتی ابینمت زونییام زیرم نیوایستن تیزبر رخ ماهت صورت دلمه زد# برق چشا شهلات تومری چلمه کند قسم بخور چیزی تو دلت نی حرف مو ## چراغ سبز نشون بده تا کیلومتری خرجت کنم تو مسله بگو تا ما اکی کنیمیش# جفت کمکام،تو چال لپت پکیدن جمالت گنبده و موم جلد سر کن حرمت #مو به یه ماچ قانعم حالا تو هر چی هست کرمت قلبم گلدونه کساییمم گلشه@ موهاشه که اریزه تو صورتش کسم خل اشه برا نوشتن ای شعر خونم جوهر قلمم شد#کشیده برم کن تودلی تومری ورقم کن ز دورم که ببینومت اگیرم حال خرابی و فگرات# با یه شمشیر کارخونه ای ایوفتم وسط نهی و قرات اریزم ب پات خرج کن تا حالا ایجوری ندیدیه # اندامت مورفین شاتم نعشه باز قدیمیه هرکی اوید بالا پایین کرد انگار ترام بلین بدیمه# په فرض کفشه بزنین اخام بلند کنیم بریم دیه... آخر داستان همه برات سرود سوگواری سر ادن# نغمه مرگته بخون ارواح بهت زیر پر اده بماند که خوندت کی شد بردگان# روحتم هست شاه کون جهان مردگان حرکته روت زدوم پابدیشه خردم # درده ۱۴ سالگگگیییات تو قلبووم مدال بچه بازیت مثل پوستت برنزه #فاز کر کریه اهنگات خوبن برا تو روزه با کلک بلبل فنچاته دادیم فریب# مظومت اشوم قناری ببندیم ب صلیب تشعشع چشات تو افتاب زونیامه شل اکنه# تبر نهادم کنار فقط با گرز شل انوم افشین پنجه طلا تومری استیلت گنگه باوا# آقای بدونی شوالیه کیه یه سر به کلگه بزن