در انتهای جاده ی زندگی به مجاورت غم زاده شدم در شهر تنهایی خانیه درد کنار من یه مرد به نام مرگ که فقط ایستاده تا این تن بیاره کم ولی نمیدونه که من ساخته شدم از عقده های کودکیم ارزوی های که رسیدنی نبود کار هایی که میشدم از اونا منع نمیدونه به خودم قول دادم نمیدونه وقتی که کم اوردم خودم خودمو هل دادم پس بش گفتم به این فکر نکن من روحمو به تو نمیدم من باید دنیامو بسازم حتی اگه دونه دونه رویا هامو ببازم وقتی دیدم اینا اصلا نمیشه خودم برای خودم یه تابوت میسازم قول میدم تا کنار قبرم با اصلحه به نام رپ باعشق میتازم دباره من دوباره دستی که رفت سمت قلم تا بنویسه از درد توی بدن نوشتن یه شعر موضوع اتفاقات لجن کجایی بچگی2کجایی که ببینی چی اورده سرم زندگی کجاییی که موندم سر دوراهی نمیدونم چپ یا راست نمیدونم کیحرفش دروغه کی راست نمیدونم کجام خدا ازم چی میخواست و الان من کیم همونی شدم که مادرم اصلا نمیخواست